Kołysanka z Auschwitz, Mario Escobar
Kołysanka z Auschwitz
Autor: Mario Escobar
Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece
Liczba stron: 225
Już sam tytuł podpowiada nam, czego możemy się spodziewać po tej powieści. Jest to, jak to zazwyczaj bywa z książkami o tematyce obozowej, niezwykle ciekawa i poruszająca powieść historyczna. Choć historia rozgrywa się w straszliwych realiach i sama w sobie jest często przerażająca, to jednocześnie zadziwia wręcz ogromną dozą sentymentalizmu i ciepła, ponieważ przedstawiona jest z perspektywy kobiety i matki.
Jest to historia Niemki – Helene Hannemann, która mimo swojej „czystości rasowej”, trafia do obozu koncentracyjnego. Nie musiałaby w nim być, gdyby nie jej dzieci i mąż, którzy są Romami. Ponieważ nie chce porzucać dzieci, sama także zostaje więźniarką w Auschwitz. Ze względu na jej wykształcenie (jest pielęgniarką) i pochodzenie wkrótce po dotarciu do obozu interesuje się nią doktor Mengele. Postanawia on założyć w cygańskim obozie przedszkole i proponuje Helene, żeby podjęła się opieki nad dziećmi. Kobieta nie wie, że Mengele będzie wykorzystywał przedszkolaków do swoich eksperymentów.
Brzmi przerażająco, a jednak „Kołysanka", w porównaniu z inną literaturą obozową, wydawała się momentami aż nazbyt słodka i ckliwa w realiach obozu koncentracyjnego. Trochę nierealnie i zbyt romansowo wygląda spotkanie w obozie męża z żoną, znowu biorąc pod uwagę realia. Ale chyba najgorsze jest przedstawienie doktora Mengele, który doznaje jakiejś domniemanej refleksji w obliczu odważnej postawy Niemki, nie chcącej porzucić swoich dzieci.
Na szczęście takie wpadki były rzadkie i nie zaważyły na całościowym odbiorze lektury. Cieszę się, że mogłam przeczytać powieść rozgrywającą się w cygańskim podobozie. Historia Romów i przedszkola są raczej zaniedbane w literaturze obozowej. O romskich ofiarach w ogóle niewiele się mówi, więc właśnie dzięki podjęciu tego tematu ta powieść staje się nie tylko ciekawa, ale również niezwykle ważna.
Autor: Mario Escobar
Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece
Liczba stron: 225
Już sam tytuł podpowiada nam, czego możemy się spodziewać po tej powieści. Jest to, jak to zazwyczaj bywa z książkami o tematyce obozowej, niezwykle ciekawa i poruszająca powieść historyczna. Choć historia rozgrywa się w straszliwych realiach i sama w sobie jest często przerażająca, to jednocześnie zadziwia wręcz ogromną dozą sentymentalizmu i ciepła, ponieważ przedstawiona jest z perspektywy kobiety i matki.
Jest to historia Niemki – Helene Hannemann, która mimo swojej „czystości rasowej”, trafia do obozu koncentracyjnego. Nie musiałaby w nim być, gdyby nie jej dzieci i mąż, którzy są Romami. Ponieważ nie chce porzucać dzieci, sama także zostaje więźniarką w Auschwitz. Ze względu na jej wykształcenie (jest pielęgniarką) i pochodzenie wkrótce po dotarciu do obozu interesuje się nią doktor Mengele. Postanawia on założyć w cygańskim obozie przedszkole i proponuje Helene, żeby podjęła się opieki nad dziećmi. Kobieta nie wie, że Mengele będzie wykorzystywał przedszkolaków do swoich eksperymentów.
Brzmi przerażająco, a jednak „Kołysanka", w porównaniu z inną literaturą obozową, wydawała się momentami aż nazbyt słodka i ckliwa w realiach obozu koncentracyjnego. Trochę nierealnie i zbyt romansowo wygląda spotkanie w obozie męża z żoną, znowu biorąc pod uwagę realia. Ale chyba najgorsze jest przedstawienie doktora Mengele, który doznaje jakiejś domniemanej refleksji w obliczu odważnej postawy Niemki, nie chcącej porzucić swoich dzieci.
Na szczęście takie wpadki były rzadkie i nie zaważyły na całościowym odbiorze lektury. Cieszę się, że mogłam przeczytać powieść rozgrywającą się w cygańskim podobozie. Historia Romów i przedszkola są raczej zaniedbane w literaturze obozowej. O romskich ofiarach w ogóle niewiele się mówi, więc właśnie dzięki podjęciu tego tematu ta powieść staje się nie tylko ciekawa, ale również niezwykle ważna.
Komentarze
Prześlij komentarz