Iskra, Alice Broadway

-
Iskra
Autor: Alice Broadway
Wydawnictwo: WE NEED YA, 2019
Liczba stron: 347

Stworzenie fantastycznego świata, żeby przyciągnął do siebie czytelnika i wydawał się realny wymaga ogromnej liczby szczegółów. Nie wszystko musi być dokładnie rozpisane i każdy element świata przerobiony pod modłę powieści, ale historia zawieszona w próżni jest bardzo rozmazana, prawie jak pełna magii baśń lub oniryczna wizja. I taka jest właśnie Iskra, choć chyba wcale nie takie było założenie autorki.

Dwie społeczności, naznaczeni i nienaznaczeni tworzyły kiedyś jedną zgodną osadę. Mityczne podania pokazują dlaczego są teraz zwaśnione i walczą ze sobą o terytoria i pożywienie. Główną bohaterką Iskry jest Leora, dziewczyna mająca w sobie krew naznaczonego i nienaznaczonej. Zostaje wysłana do Fatherstone, osady nienaznaczonych, żeby tam szpiegować mieszkańców wioski. Kiedy przedostaje się do ukrytej w lesie osady, poznaje wrogą społeczność od całkiem innej strony. 

Zdecydowanie dobrą stroną powieści jest wartka akcja. Czyta się szybko, nie ma w niej zbędnych dłużyzn i spowolnień. Jedynymi odstępstwami są baśniowe podania nienaznaczonych, które i tak są barwne i niezwykle ciekawe, a przede wszystkim na tyle znaczące dla fabuły, że nie odrywają od zasadniczej akcji utworu.

Niestety, fantastyczny świat w powieści jest na tyle nikle przedstawiony, że czytelnik praktycznie nic o nim nie wie. Taki leciusieńki zarys historii dwóch grup i jakichś osad zupełnie nie pozwala zatopić się w tym świecie i przede wszystkim zawierzyć tej historii. Ciągle zastanawiałam się, co się dzieje, gdzie my w ogóle jesteśmy, czy to osada, czy państwo, co to za czasy i na swoje pytania rzadko otrzymywałam jakiekolwiek odpowiedzi. Do tego elementy świata zdawały się ze sobą nie współgrać – raz jakiś szpital z antybiotykami, raz jeźdźcy na koniach i studnie. Do tego na tym lakonicznym tle niewiele ambitniejsze charakterystyki bohaterów. Raczej sztampowe, czarno-białe postacie – ludzie cudownie dobrzy lub źli do szpiku kości.

Nie będę przedłużać, ta lektura nie przekonała mnie do siebie kompletnie. Choć tak jak wspominałam, czytało się ją lekko i szybko, po kolejny tom przygód Leory raczej nie sięgnę. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sztokholm. Miasto, które tętni ciszą, Katarzyna Tubylewicz

-
Sztokholm. Miasto, które tętni ciszą Autorka: Katarzyna Tubylewicz Wydawnictwo: Wielka Litera Liczba stron: 187 Niezwykły portret Sztokholmu - miejski przewodnik - nieprzewodnik, jak o nim mówi sama autorka.  Momentami wręcz intymny, pełny osobistych przeżyć i wspomnień. Autorka wydaje się znać historię miasta i samo miasto na wskroś, choć pozostawia czytelnikom wiele niedopowiedzeń. Nie ma tu sztampowego planu zwiedzania podanego na tacy, lecz jest to opowieść o mieście, które jest dla autorki wyjątkowo ważne. Przewodnik pokazuje miasto z różnych perspektyw: tubylca, turysty i jego pasjonata. Autorka od lat zajmuje się analizą szwedzkiego społeczeństwa i widać to w książce już od pierwszych stron. Zamiast suchych opisów najważniejszych zabytków możemy choć na chwilę zbliżyć się do mieszkańców Sztokholmu, ich dzielnic i mieszkań. Książkę ponadto wyróżnia barwny styl, który porywa czytelnika. Niby nic  specjalnego, ot przechodzimy przez jedno z europejskich miast. A jednak nie
Czytaj więcej

Powroty

-
Powroty potrafią być ciężkie i długo wyczekiwane, ale nie raz są nagłe, spontaniczne i proste jak złożenie kanapki przed wybiegnięciem z domu do pracy. Dzisiaj wracam tutaj, ale jako całkiem inna osoba, bo raczej nie wchodzi się dwa razy na tego samego bloga, szczególnie jako administratorka po niemal trzech latach przerwy ;)  Teraz chcę pisać inaczej - inna jest we mnie dojrzałość, inne spojrzenie na tekst, bo sama w ciągu tych lat zaczęłam intensywnie spełniać się literacko. Coś powoli powstaje - w mojej głowie, na papierze, na pliku Word. Najważniejsze, że czuję, że coś się dzieje.  Myślałam o powrocie już kilka razy, ale dziś postanowiłam, że to najlepsza chwila, ta, na którą tyle czasu czekałam.  Już w lutym z pewnością doczekacie się kilku słów o Sezonie na truskawki Marty Dzido, Chąśbie Katarzyny Puzynskiej, Iskierce Patrycji Żurek. Może też wspomnę o swoich pisarskich zmaganiach - sami zobaczycie.  Z walentynkową miłością, Orchidea
Czytaj więcej

Skok w króliczą norę, Adrianna Michałowska, Izabela Szolc

-
Skok w króliczą norę Autorki: Adrianna Michałowska, Izabela Szolc Wydawnictwo: Muza, 2019 Liczba stron: 364 Kiedy otworzyłam książkę, zobaczyłam spis i krótkie opisy postaci występujących w powieści, pomyślałam od razu, że raczej nie będzie to lekka lektura. Jakże się pomyliłam! Może autorki nie chciały wplatać rozwlekłych opisów postaci w akcję powieści, może chciały od razu pokazać, że to będzie powieść o kobietach (a przynajmniej głównie)? Choć spis postaci kompletnie nie przystaje do całości utworu i wydaje mi się całkowicie zbędny, to natchnął mnie jednocześnie jakimś zaciekawieniem, czy mogę spodziewać się po tej powieści czegoś jeszcze, co mnie zastanowi? Jeżeli chodzi o styl czy kompozycję, to na pewno nie jestem zszokowana. Ot, powieść przejmowana co chwila przez wątek innej kobiety. Wszystkie są ze sobą powiązane – są dla siebie albo członkami najbliższej rodziny, albo przyjaciółkami. Zdarza się, że narrację przejmuje osoba mniej związana z całą grupą lub mężczyzna, a
Czytaj więcej