Czas wilków, czas psów, Jan Krasnowolski

-
Czas wilków, czas psów
Autor: Jan Krasnowolski 
Wydawnictwo: Świat Książki, 2019 
Liczba stron: 303 

Czas wilków, czas psów to przede wszystkim krwawy thriller, który już od pierwszych stron przyprawił mnie o gęsią skórkę. Na szczęście moje i innych wrażliwych czytelników, nie tylko brutalnym scenom poświęcił autor całe 303 strony. 

Mariusza Madejskiego poznajemy w 2015 w Anglii. Na zlecenie polskiego gangu działającego w Londynie odnajduje kuriera, który ukradł kilogram amfetaminy. Przy okazji pozwala sobie na tortury z nutą fantazji – na miejscu zbrodni pozostawia po sobie swastykę ułożoną z obciętych palców. Jeden z policjantów zajmujących się tą zbrodnią, widział już kiedyś podobny znak podczas wojny na Bałkanach. Już niedługo wspomnienia mordercy zabiorą nas właśnie tam. 

Przy okazji sprawa się komplikuje. Madejski co prawda odzyskuje amfetaminę, ale zleceniodawcy nie są do końca zadowoleni i nie wypłacają mu pieniędzy od razu. W przypływie złości zabiera więc odzyskaną amfetaminę i udaje się do Llanelli. Każda jego kolejna decyzja wydaje się jeszcze mniej przemyślana. 

Jest to przede wszystkim historia płatnego mordercy, jego wspomnień, przemyśleń, lęków. Nie nastawiajmy się jednak na głęboką penetrację jego psychiki. Ot, głównie krwawe i szokujące sceny dla budowania napięcia i zaangażowania w lekturę – ująć krótko, jest to zgrabny przykład literatury popularnej. 

Jednak wśród różnych mniej lub bardziej brutalnych scen bardzo pozytywnie wybijają się fragmenty opisujące polską społeczność w Wielkiej Brytanii. Czyta się je zdecydowanie lepiej niż o wyrafinowanych zbrodniach i torturach. Gdyby autor całkowicie skierował swoje zainteresowania pisarskie w tę stronę, to mogłaby wyjść z tego bardzo obiecująca lektura. Tymczasem pozostawia nas z przyzwoitym thrillerem. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sztokholm. Miasto, które tętni ciszą, Katarzyna Tubylewicz

-
Sztokholm. Miasto, które tętni ciszą Autorka: Katarzyna Tubylewicz Wydawnictwo: Wielka Litera Liczba stron: 187 Niezwykły portret Sztokholmu - miejski przewodnik - nieprzewodnik, jak o nim mówi sama autorka.  Momentami wręcz intymny, pełny osobistych przeżyć i wspomnień. Autorka wydaje się znać historię miasta i samo miasto na wskroś, choć pozostawia czytelnikom wiele niedopowiedzeń. Nie ma tu sztampowego planu zwiedzania podanego na tacy, lecz jest to opowieść o mieście, które jest dla autorki wyjątkowo ważne. Przewodnik pokazuje miasto z różnych perspektyw: tubylca, turysty i jego pasjonata. Autorka od lat zajmuje się analizą szwedzkiego społeczeństwa i widać to w książce już od pierwszych stron. Zamiast suchych opisów najważniejszych zabytków możemy choć na chwilę zbliżyć się do mieszkańców Sztokholmu, ich dzielnic i mieszkań. Książkę ponadto wyróżnia barwny styl, który porywa czytelnika. Niby nic  specjalnego, ot przechodzimy przez jedno z europejskich miast. A jednak nie
Czytaj więcej

Powroty

-
Powroty potrafią być ciężkie i długo wyczekiwane, ale nie raz są nagłe, spontaniczne i proste jak złożenie kanapki przed wybiegnięciem z domu do pracy. Dzisiaj wracam tutaj, ale jako całkiem inna osoba, bo raczej nie wchodzi się dwa razy na tego samego bloga, szczególnie jako administratorka po niemal trzech latach przerwy ;)  Teraz chcę pisać inaczej - inna jest we mnie dojrzałość, inne spojrzenie na tekst, bo sama w ciągu tych lat zaczęłam intensywnie spełniać się literacko. Coś powoli powstaje - w mojej głowie, na papierze, na pliku Word. Najważniejsze, że czuję, że coś się dzieje.  Myślałam o powrocie już kilka razy, ale dziś postanowiłam, że to najlepsza chwila, ta, na którą tyle czasu czekałam.  Już w lutym z pewnością doczekacie się kilku słów o Sezonie na truskawki Marty Dzido, Chąśbie Katarzyny Puzynskiej, Iskierce Patrycji Żurek. Może też wspomnę o swoich pisarskich zmaganiach - sami zobaczycie.  Z walentynkową miłością, Orchidea
Czytaj więcej

Skok w króliczą norę, Adrianna Michałowska, Izabela Szolc

-
Skok w króliczą norę Autorki: Adrianna Michałowska, Izabela Szolc Wydawnictwo: Muza, 2019 Liczba stron: 364 Kiedy otworzyłam książkę, zobaczyłam spis i krótkie opisy postaci występujących w powieści, pomyślałam od razu, że raczej nie będzie to lekka lektura. Jakże się pomyliłam! Może autorki nie chciały wplatać rozwlekłych opisów postaci w akcję powieści, może chciały od razu pokazać, że to będzie powieść o kobietach (a przynajmniej głównie)? Choć spis postaci kompletnie nie przystaje do całości utworu i wydaje mi się całkowicie zbędny, to natchnął mnie jednocześnie jakimś zaciekawieniem, czy mogę spodziewać się po tej powieści czegoś jeszcze, co mnie zastanowi? Jeżeli chodzi o styl czy kompozycję, to na pewno nie jestem zszokowana. Ot, powieść przejmowana co chwila przez wątek innej kobiety. Wszystkie są ze sobą powiązane – są dla siebie albo członkami najbliższej rodziny, albo przyjaciółkami. Zdarza się, że narrację przejmuje osoba mniej związana z całą grupą lub mężczyzna, a
Czytaj więcej