Japonia utracona, Alex Kerr

Japonia utracona

Autor: Alex Kerr

Wydawnictwo: Karakter, 2019

Liczba stron: 256

Fascynująca, pełna sentymentu podróż po Japonii, którą tylko nielicznym będzie dane jeszcze poznać. Autor oprowadza czytelników po japońskim świecie dawnych  sztuk, które obecnie zanikają lub wypaczają się, bo nawet sami Japończycy nie zawsze zdają sobie sprawę z ich wartości i na czym miały polegać.  Jednocześnie nie skupia się jedynie na przeszłości. Pokazuje jak zgrabnie można wpleść dawne sztuki we współczesną codzienność i przedstawia mistrzów, którzy wciąż, nieustannie się nimi zajmują.

Dzięki autorowi poznajemy chociażby kulisy tradycyjnego teatru kabuki, budowę starego japońskiego domu, kaligrafię. A są to tylko drobne fragmenty tej Japonii, która już została prawie zapomniana, czy, jak tradycyjny japoński dom, który autor odremontował w dużej mierze tylko własnymi rękami, po prostu porzucona.

Choć autor książki niemal całe życie spędził w Japonii, wciąż potrafi oddać jej charakter podpatrywany z perspektywy obcokrajowca i z łatwością przybliża ją czytelnikom nie związanym z japońską kulturą.  Alex Kerr poznał Japonię w czasach gwałtownych zmian ekonomicznych i pokazuje jak szybko zaczęła się przeobrażać i wręcz stawiać nowe państwo, zacierając starą, tradycyjną Japonię. Autor jest tak sugestywny, że z każdą stroną sami zaczynamy odczuwać do starej Japonii jakiś sentyment, który wyziera z prawie każdego zdania książki.

Najbardziej jednak ujęło mnie w tej książce trzeźwe spojrzenie na Japonię. Nie ma tu zbędnego słodzenia i zachwytu wszelaką japońskością, choć przecież jednocześnie czuć zafascynowanie autora tradycyjnymi sztukami. Potrafił pokazać blaski i cienie współczesnego podejścia do „starej” Japonii i pokazał, dlaczego według niego jej charakter, pamięć i tradycje zostały w jakiś sposób utracone.