Starzy przyjaciele, Silvia Soler
Starzy przyjaciele
Autor: Silvia Soler
Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece, 2019
Liczba stron: 219
„Starzy przyjaciele' to ksążka o tym, jak życie rewiduje nasze plany i marzenia. Jak zmieniają się z czasem nasze poglądy i podejście do życia i oczekiwania. Jest prawdziwie słodko-gorzka i nie rozpieszcza czytelnika samymi przyjemnymi momentami. Nie jest jednocześnie przesiąknięta tragizmem i patosem.
Jest to historia wieloletniej przyjaźni Marca, Mateu, Lidii, Ady i Santiago. Łączą ich studia na Akademii Sztuki i mniejsza lub większa pasja do malarstwa. Kiedy się poznają mają głowy pełne marzeń, planów i optymizmu – jednocześnie każde z nich wydaje się całkiem inne. Ich charaktery są świetnie opisane i nie wydają się ani trochę przesadzone lub niepełne. Z każdym rokiem paczka przyjaciół w jakiś sposób się przemienia – powstają w niej miłosne pary, zawiązują głębsze przyjaźnie, jeszcze inni obrażają się na siebie, żeby za jakiś czas przestać się gniewać. Każdy, kto choć przez jakiś czas miał swoją „paczkę” w pełni rozumie te mechanizmy. A co dopiero może się wydarzyć, kiedy przyjaźń i grupa przyjaciół utrzymuje się przez lata?
Inną rzeczą, która ujęła mnie w tej powieści, jest opowieść o sztuce i jej rzemieślnikach. Przewijają się tu anegdoty z życia sławnych malarzy, ale też gorzkie życie młodych i starszych adeptów sztuki malarskiej, którym nie udało się wyśnić ich snu o sławie i wielkim malarstwie. Musieli połknąć gorzką pigułkę jaką daje im życie i poszli dalej – poświęcili się rodzinie, innej pracy lub cały czas się starali, ale nie osiągnęli wielkich efektów.
Z pewnością jest to przyjemna lektura o przyjaźni, wzlotach i upadkach, o odsuwaniu i zbliżaniu się do siebie. Sądzę, że może być świetną letnią lekturą, momentami przewidywalną i niezbyt ambitną, ale z pewnością ciekawą i odprężającą, jeżeli nie będziemy wymagać zbyt wiele.
Autor: Silvia Soler
Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece, 2019
Liczba stron: 219
„Starzy przyjaciele' to ksążka o tym, jak życie rewiduje nasze plany i marzenia. Jak zmieniają się z czasem nasze poglądy i podejście do życia i oczekiwania. Jest prawdziwie słodko-gorzka i nie rozpieszcza czytelnika samymi przyjemnymi momentami. Nie jest jednocześnie przesiąknięta tragizmem i patosem.
Jest to historia wieloletniej przyjaźni Marca, Mateu, Lidii, Ady i Santiago. Łączą ich studia na Akademii Sztuki i mniejsza lub większa pasja do malarstwa. Kiedy się poznają mają głowy pełne marzeń, planów i optymizmu – jednocześnie każde z nich wydaje się całkiem inne. Ich charaktery są świetnie opisane i nie wydają się ani trochę przesadzone lub niepełne. Z każdym rokiem paczka przyjaciół w jakiś sposób się przemienia – powstają w niej miłosne pary, zawiązują głębsze przyjaźnie, jeszcze inni obrażają się na siebie, żeby za jakiś czas przestać się gniewać. Każdy, kto choć przez jakiś czas miał swoją „paczkę” w pełni rozumie te mechanizmy. A co dopiero może się wydarzyć, kiedy przyjaźń i grupa przyjaciół utrzymuje się przez lata?
Inną rzeczą, która ujęła mnie w tej powieści, jest opowieść o sztuce i jej rzemieślnikach. Przewijają się tu anegdoty z życia sławnych malarzy, ale też gorzkie życie młodych i starszych adeptów sztuki malarskiej, którym nie udało się wyśnić ich snu o sławie i wielkim malarstwie. Musieli połknąć gorzką pigułkę jaką daje im życie i poszli dalej – poświęcili się rodzinie, innej pracy lub cały czas się starali, ale nie osiągnęli wielkich efektów.
Z pewnością jest to przyjemna lektura o przyjaźni, wzlotach i upadkach, o odsuwaniu i zbliżaniu się do siebie. Sądzę, że może być świetną letnią lekturą, momentami przewidywalną i niezbyt ambitną, ale z pewnością ciekawą i odprężającą, jeżeli nie będziemy wymagać zbyt wiele.
Komentarze
Prześlij komentarz